Wandelclub Ochtendgloren

Onze Lieve Vrouw Hemelvaart is een vrije extra vakantiedag, en dus gaat het de richting Londerzeel uit. Vanuit het gemeenschappelijk centrum Gerard Walschap, organiseert Ochtengloren Kapelle op den Bos voor de 25ste maal haar gelijknamige Gerard Walschaptochten.

Jacob Lodewijk Gerard baron Walschap werd in 1898 in Londerzeel geboren en stierf in Antwerpen in 1989. Hij was een zoon van een kleine kruidenier. Dus bij zijn geboorte was hij nog lang geen baron. Daartoe moest hij nog door een aantal diepe dalen. Om tot latere literaire hoogten en adelstand te klimmen.

In zijn jeugd was hij een goed leerling met de ambitie om missionaris te worden. Dat het hem menens was kan afgeleid worden uit het feit dat hij in Leuven aan de studie van priester begon. Evenwel vlak voordat hij de eerste wijding moest ontvangen, gooide hij zijn kap over de haag. Hij besefte dat priesterschap en celibaat niet aan hem waren besteed. Hij ging werken op de redactie van het katholieke Vlaamse weekblad. Hij debuteerde met romantische verzen en enkele getinte toneelstukken. Iets dat niet bepaald werd opgemerkt. In 1925 trouwde hij met Marie-Antionette Theunissen met wie hij vier zonen en een dochter kreeg. Zijn beste en bekendste werk is wellicht de roman “Houtekiet” uit 1939. De roman van de nieuwe mens in een vrije maatschappij. Naast romans schreef hij ook essays, toneelstukken , teksten voor het poppenspel en kinderboeken. Toen hij stierf was Walschap de meest gelauwerde auteur in Vlaanderen. Midden de jaren ’70 van vorige eeuw werd hij tot baron gebombardeerd.

We verlaten de startzaal door het centrum langs de neogotische Sint-Jozef kerk uit 1875. Trouwens een bouwwerk waar je niet naast kunt kijken want ze is behoorlijk groot. Er werd vroeger niet op een kleinigheid gekeken wanneer het erom ging een tempel voor de Heer op te richten. Een brokkenpad brengt ons op een veldweg tussen de weiden en de velden. Waarna we een tijdje een fietspad volgen. We komen voorbij een monument ”de Blauwhoek”. Bij de slag van Londerzeel op 269 september 1914 sneuvelden aan Belgische zijde drie officieren en 127 soldaten. Als eerbetuiging van de gevallen soldaten liet men in 1919 naar aanleiding van de vijfde verjaardag een monument optrekken op het kruispunt Blauwenhoek-Ursene. Een doorsteekje op een smal paadje zet ons af op een brokkenpad waarna we de Soo Moerman wandelroute volgen over rustige verharde wegen. Een smal pad brengt ons op het Molenbeekwandelelpad tussen de velden en langs beekjes lopen we verder genietend van de prachtige natuur. Eventjes langs een spoorlijn waarna we nu de Kossaatroute volgen op verharde wegen langs tal van prei- en koolvelden. Ik had geen idee wat een ‘kossaat ‘ mocht zijn daarom ging ik het opzoeken. De oorspronkelijke betekenis van ‘kossaat’ is iemand die in een ‘kot’ zit en verwijst naar de kleine landbouwers, zeg naar keuterboeren, die vele decennia in de buurt woonden. De Kossaats bewerkten huurland en woonden in een klein huisje met weinig land. Om zijn gezin te kunnen onderhouden verdiende de kossaat bij in loondienst. Mogelijk is de naam een samenstelling van Middelnederlandse “kot” en”zate”. Kossaat kan ook ontstaan zijn uit het Latijnse ‘Casatus’.

We trekken richting Malderen , nog enkele doorsteekjes op smalle aarde baantjes brengen ons naar de rust in de kleuterschool. Daarna maken we een lus. Door wat bebouwing, naar een fietspad langs een drukke baan die we een tijdje volgen. Vervolgens een paar rustige baantjes tussen de velden en de weiden, die ons naar het Lippelobos brengen. De majestueuze dreven zorgden voor een heerlijke bosdoorsteek. Ergens in dit bos komen drie provincies samen. Het bos strekt zich namelijk uit over de Antwerpse gemeente Lippelo en Malderen die in Vlaams-Brabant ligt. In het westen grenst het bos aan de gemeente Buggenhout dat Oost-Vlaams grondgebied is. 60 ha groot is het bos het is er heerlijk om in te vertoeven. We verlaten het bos en lopen verder op een brokkenpad overgaande naar verharde wegen die een tijdje ons medegezel worden. Langs land- en tuinbouwbedrijven door een zeer agrarische karakter van de streek.

Een lange aardeweg dwars door een maïsveld brengt ons terug naar Malderen. Dwarsen het dorpsplein, ronden de Sint-Amanduskerk uit de 11de eeuw en daar wenkt terug de rustpost. Een kiezelweg duidt opnieuw de juiste richting aan. De groendreef, een landelijk wegje gaat het de richting uit van kasteel Groenhoeven. Tussen het groen door kunnen we amper het kasteel waarnemen, het lag volledig verstoken door de hoge bomen. Vrij landelijk bereiken we Kruisheide. Brugje over de grote molenbeek en er langs, op naar een aardeweg langs een bos met boskapel. Dwars door een maïsveld en vervolgens door een stukje bos op slingerende paadjes Daarna is het een opeenvolging van aardewegen en smalle wegeltjes langs de Kleine Molenbeek. Eenmaal de behuizing van Londerzeel in het verschiet wenkt het einde van een. mooie afwisselende wandeling in het land van Gerard Walschap. Hier klinken we op met een lekker plaatselijk Kossaat streekbiertje.

Tekst Ides Codde

Geniet mee van enkele sfeerbeelden :

• fotoreportage (Gerard Walschap )